A jednak zadanie jest ;) Cajon skrzynka perkusyjna, drewniany instrument perkusyjny pochodzący z Afryki, wymyślony przez afrykańskich niewolników na kontynencie amerykańskim, w Peru. Stamtąd trafił do Europy, gdzie zaczęli go używać muzycy flamenco. W środku cajonu zainstalowane są zwykle struny werblowe lub zwykłe naciągnięte na przednią ściankę, owe struny pomagają wydać znany dźwięk "snar" Instrument ma zwykle kształt prostopadłościanu. Gra się na nim, siedząc okrakiem na jego górnej części i uderzając dłońmi w przednią ścianę. Tylna ściana posiada otwór. ~Paulina
Erhu chiński instrument smyczkowy, powstały w VII wieku. W owym czasie popularny był głównie wśród mniejszości narodowych w północno-zachodniej części Chin. Erhu posiada dwie struny. Barwa dźwięku jest zbliżona do ludzkiego głosu, zaś skala instrumentu wynosi do 3 oktaw. Erhu również nazywane jest "chińskimi skrzypcami". Jego rola podobna jest do partii skrzypiec w orkiestrze klasycznej.Erhu często używano jako instrumentu akompaniującego w operze. -Mateusz S.
Sitar-tradycyjny indyjsko-perski instrument muzyczny. Sitar ma długą historię. Jest bardzo popularny w regionie i jest często modyfikowany. Zasadniczo składa się z długiego gryfu, gruszkowato wypukłego pudła rezonansowego, najczęściej od sześciu do ośmiu strun melodycznych (dawniej jelitowych, dziś metalowych) szarpanych metalowym plektronem, oraz kilkunastu strun burdonowych (ich liczba podlega znacznym modyfikacjom w zależności od upodobań solisty). ~~~ Wiktor.
Instrument muzyczny dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych. Inne nazwy regionalne w Polsce to: koza, gajdy, siesieńki. Dudy bywają często mylone z kobzą, która jest zupełnie innym instrumentem strunowym. Dudy należą do najtrudniejszych do opanowania instrumentów muzycznych i stanowią niebywałe wyzwanie dla wielu muzyków.
Kalimba (znana też jako mbira, canca, insimbi, zanza) – instrument muzyczny należący do grupy idiofonów szarpanych. Jest to instrument afrykański, ale spotykany jest również w innych częściach świata. Budowa Kalimba składa się z deseczki lub rezonatora skrzynkowego, do którego przymocowane są trzcinowe lub metalowe języczki. Języczki te przytrzymywane są z jednej strony przez poprzeczną listwę, podczas gdy drugi koniec drga swobodnie. Technika gry Na zanzie gra się zazwyczaj trzymając ją w rękach lub kładąc na udach, zarywając języczki kciukiem lub palcem wskazującym. Wysokość dźwięku zależy od długości języczków, która może być zmieniana przez przesunięcie poprzecznej listwy. Dodatkowo czasami, dla uzyskania efektu brzęczenia, poszczególne języczki owija się drutem. --- Zuzia W.
Drumla– ludowy instrument muzyczny z grupy idiofonów szarpanych; najczęściej wykonana jest z metalu, instrumenty europejskie wykonywane są najczęściej ze stali, natomiast azjatyckie z brązu. Czasami np. na Alasce wykonywany jest z drewna lub z bambusa. Instrument używany jest w różnych formach od wielu wieków i w różnych regionach świata: Środkowa i Wschodnia Azja, Indochiny, Indie oraz Alaska. Angielska nazwa drumli – "jaw harp" (jaw – szczęka, harp – harfa) często mylnie nazywana jest "Jew's harp" (harfa Żyda), co powoduje błędne wyobrażenie o pochodzeniu tego instrumentu. Na drumli gra się, trzymając ją w ustach i szarpiąc palcem ruchomy języczek, przy czym najczęściej opiera się nieruchomą część instrumentu na zębach. Czasem trzyma się go bezpośrednio w ustach bez kontaktu z zębami (technika ta nazywa się water drop). -Ola
super
OdpowiedzUsuńA jednak zadanie jest ;)
OdpowiedzUsuńCajon
skrzynka perkusyjna, drewniany instrument perkusyjny pochodzący z Afryki, wymyślony przez afrykańskich niewolników na kontynencie amerykańskim, w Peru. Stamtąd trafił do Europy, gdzie zaczęli go używać muzycy flamenco. W środku cajonu zainstalowane są zwykle struny werblowe lub zwykłe naciągnięte na przednią ściankę, owe struny pomagają wydać znany dźwięk "snar" Instrument ma zwykle kształt prostopadłościanu. Gra się na nim, siedząc okrakiem na jego górnej części i uderzając dłońmi w przednią ścianę. Tylna ściana posiada otwór.
~Paulina
Erhu
OdpowiedzUsuńchiński instrument smyczkowy, powstały w VII wieku. W owym czasie popularny był głównie wśród mniejszości narodowych w północno-zachodniej części Chin. Erhu posiada dwie struny. Barwa dźwięku jest zbliżona do ludzkiego głosu, zaś skala instrumentu wynosi do 3 oktaw. Erhu również nazywane jest "chińskimi skrzypcami". Jego rola podobna jest do partii skrzypiec w orkiestrze klasycznej.Erhu często używano jako instrumentu akompaniującego w operze.
-Mateusz S.
Sitar-tradycyjny indyjsko-perski instrument muzyczny. Sitar ma długą historię. Jest bardzo popularny w regionie i jest często modyfikowany. Zasadniczo składa się z długiego gryfu, gruszkowato wypukłego pudła rezonansowego, najczęściej od sześciu do ośmiu strun melodycznych (dawniej jelitowych, dziś metalowych) szarpanych metalowym plektronem, oraz kilkunastu strun burdonowych (ich liczba podlega znacznym modyfikacjom w zależności od upodobań solisty).
OdpowiedzUsuń~~~ Wiktor.
Dudy---
OdpowiedzUsuńInstrument muzyczny dęty drewniany z grupy aerofonów stroikowych. Inne nazwy regionalne w Polsce to: koza, gajdy, siesieńki. Dudy bywają często mylone z kobzą, która jest zupełnie innym instrumentem strunowym. Dudy należą do najtrudniejszych do opanowania instrumentów muzycznych i stanowią niebywałe wyzwanie dla wielu muzyków.
---Bartek Z.
Link:https://www.youtube.com/watch?v=1FKoX7u_Jo8
Kalimba (znana też jako mbira, canca, insimbi, zanza) – instrument muzyczny należący do grupy idiofonów szarpanych. Jest to instrument afrykański, ale spotykany jest również w innych częściach świata.
OdpowiedzUsuńBudowa
Kalimba składa się z deseczki lub rezonatora skrzynkowego, do którego przymocowane są trzcinowe lub metalowe języczki. Języczki te przytrzymywane są z jednej strony przez poprzeczną listwę, podczas gdy drugi koniec drga swobodnie.
Technika gry
Na zanzie gra się zazwyczaj trzymając ją w rękach lub kładąc na udach, zarywając języczki kciukiem lub palcem wskazującym. Wysokość dźwięku zależy od długości języczków, która może być zmieniana przez przesunięcie poprzecznej listwy. Dodatkowo czasami, dla uzyskania efektu brzęczenia, poszczególne języczki owija się drutem.
--- Zuzia W.
Drumla– ludowy instrument muzyczny z grupy idiofonów szarpanych;
OdpowiedzUsuńnajczęściej wykonana jest z metalu, instrumenty europejskie wykonywane są najczęściej ze stali, natomiast azjatyckie z brązu. Czasami np. na Alasce wykonywany jest z drewna lub z bambusa. Instrument używany jest w różnych formach od wielu wieków i w różnych regionach świata: Środkowa i Wschodnia Azja, Indochiny, Indie oraz Alaska.
Angielska nazwa drumli – "jaw harp" (jaw – szczęka, harp – harfa) często mylnie nazywana jest "Jew's harp" (harfa Żyda), co powoduje błędne wyobrażenie o pochodzeniu tego instrumentu.
Na drumli gra się, trzymając ją w ustach i szarpiąc palcem ruchomy języczek, przy czym najczęściej opiera się nieruchomą część instrumentu na zębach. Czasem trzyma się go bezpośrednio w ustach bez kontaktu z zębami (technika ta nazywa się water drop).
-Ola